Navršava se tačno 19 godina otkako je požar u noći izmedju 3. i 4. marta 2004. godine zahvatio manastir Hilandar na Svetoj Gori, kada su potpuno uništene gostoprimnica, igumanske prostorije, deo monaških kelija, Beli konak iz 17. veka, mala crkva iz 17. veka i administrativne prostorije.

Bratstvu koje se borilo protiv vatre prvi su u pomoć pritekli Svetogorci iz susednih manastira. Narednog dana je stigla pomoć iz Kareje, potom i na državnom nivou, vojska, ali i naših ljudi i njihovih prijatelja iz Soluna i okoline. Vatra nije zahvatila riznicu, manastirsku biblioteku, pa su i pored velike materijalne štete spašene najvrednije relikvije.

Najstarija stvar koja je izgorela i najveći gubitak bio je jedan antimins (liturgijsko platno na kojem su predstavljena stradanja Hristova i polaganje u grob, koje se polaže na časnu trapezu, u oltaru Crkve) iz 14. veka. zatim dvadesetak ikona iz, uglavnom 17. i 18. veka, a izgorela je i svima nama poznata kompozicija Paje Jovanovića „Krunisanje cara Dušana“.         

Požar je počeo nešto nakon 1 sat po ponoći u jednom od dimnjaka severozapadnog konaka koji se naziva Igumenarija, odnosno Dohija. Vatra se, zahvativši suvu drvenu krovnu konstrukciju pokrivenu kamenim pokrivačem, brzo proširila i na celu severnu stranu manastirskog kompleksa sve do crkve Svetih Arhangela i pirga Svetog Save.

Do trenutka kada je požar ugašen, u plamenu koji je izbio u noći između 3. i 4. marta 2004. godine nestalo je više od polovine zgrada srpske carske lavre. Svetska ekonomska kriza i pandemija korona virusa uticale su na priliv sredstava za obnovu svetogorske svetinje. Na sporiji tempo obnove uticale su i druge stvari. Sav šut koji je iznošen iz izgorelih građevina, morala je da proveri grčka arheološka služba.

Prilikom iznošenja šuta, ispostavilo se da su svete mošti koje su se nalazile u prostorijama zahvaćenim požarom, ostale netaknute.

Danas je obnovljeno oko 80 odsto izgorelih objekata, a od juna su radovi, koji su zbog vanrednog stanja na kratko prekinuti, ponovo nastavljeni.

Sveta carska srpska lavra Hilandar i jedan od najznačajnijih duhovnih i kulturnih središta srpskog naroda, nalazi se na Svetoj Gori, autonomnoj monaškoj zajednici u severnoj Grčkoj, na istočnom kraku poluostrva Halkidiki.

Hilandar je četvrti po redu u hijerarhiji svetogorskih manastira i jedan od najznačajnijih duhovnih i kulturnih središta srpskog naroda. Osnovali su ga na ruševinama starijeg manastira 1198. godine monasi izuzetnog ugleda, bivši veliki župan Stefan Nemanja (1166 – 1196) i njegov najmlađi sin Rastko, koji su stvorili samostalnu srednjovekovnu državu i autokefalnu Srpsku crkvu