Dvadesetdve godina od stravičnog zločina tokom koga su pripadnici terorističke Oslobodilačke vojske Kosova (UČK) u selu Dojnice kod Prizrena kidanpovali 16 Srba i jednog Bošnjaka, navršava se danas.

Tog vrelog dana, uoči Vidovdana, kidnapovano je 17 žena i staraca srpske nacionalnosti. 27. juna 1999. naoružani albanski ekstremisti – pripadnici terorističke „OVK“ upali su u etnički čisto srpsko selo Dojnice, u opštini Prizren, gde su počinili težak masakr. Kidnapovano je 17 civila (16 Srba i jedan Bošnjak), a njihova tela do danas nisu pronađena. Među žrtvama je bilo devet starijih žena.

Srpski civili odlučili su da ostanu u svome selu i nakon dolaska međunarodnih snaga, verujući da im komšije Albanci neće nauditi budući da nikada nikome nisu nešto nažao učinili. Međutim, takva misao im je brzo došla glave. „Tog kobnog 27.juna 1999. godine ostali su uglavnom u selu stari i nemoćni, verovatno kao i svi, razmišljajući da nikada nikom ništa nažao nisu učinili nisu napustili selo“, ispričao je pre nekoliko godina za medije Miodrag Antić kome su u Dojnicama ubijeni majka i otac.

Nakon ulaska OVK terorista u selo, SrećkoĐekić, N.B. i S.M. uspeli su da pobegnu sakrivši se u obližnji kanal gde su ih pronašli pripadnici KFOR-a i sklonili u Bogosloviju, dok se ostalim otetim stanovnicima sela Dojnice od tada gubi svaki trag. Nekoliko dana kasnije, Đekić Srećko je iz Bogoslovije otišao da se sastane sa poznanikom iz sela Skorobište, opština Prizren, i više se nije vratio.

Prema navodima Đure Spasića, sina otetog Jefte Spasića, njegov otac je 9. juna 1999. godine, razgovarao sa komandantom OVK Ekremom Redžom o zaštiti srpskih civila iz sela Dojnice. U pregovorima je takođe učestvovao i pripadnik OVK Suljejmani Rifat, bivši oficir jugoslovenske armije.

Posmrtni ostaci kidnapovanih Srba do danas nisu pronađeni a postoji velika sumnja da se nalaze u nekoj od mnogobrojnih masovnih grobnica na teritoriji Prizrena. Takođe, postoje indicije da su kidnapovani Srbi bili žrtve trgovine organima.

Godinama obeležavanje stradanja nevinih civila u Dojnicama prolazi u potpunoj medijskoj tišini. Za zločin nad 17-oro srpskih civila do danas niko od albanskih zločinaca nije odgovarao, niti je procesuiran. Opštinske vlasti u Prizrenu takođe odbijaju i postavljanje bilo kakvog spomen obeležja koje bi svedočilo o teškom zločinu koji je počinjen u junu 1999.

Albanski zločinci su samo na području Prizrena, u periodu od 1998-2000, ubili i oteli 350 građana srpske, romske i bošnjačke nacionalnosti. Među žrtvama je bilo i devetnaestoro dece. Najmlađe žrtve albanskog terora u Prizrenu bile su bebe: šestomesečna Zorica Dimić, šestomesečna Samira Kastrati i četvoromesečni Sava Mladenović koji je spaljen sa svojom majkom u njihovoj porodičnoj kući u centru Prizrena. Javnosti su takođe poznata i svirepa ubistva šestogodišnje Ane Takić na Veliku Gospojinu 1999. i dvanestogodišnje Izabele Tamniku, devojčice turske nacionalnosti.

Prema popisu iz 1991. u Dojnicama je živelo 90 stanovnika srpske nacionalnosti, a danas je ovo mesto izbrisano sa lica zemlje. Albanski zločinci su čitavo selo spalili do temelja. Uništeni su i seosko groblje i pravoslavna crkva.

Izvor: Manastir Svetih arhangela, Fejsbuk