Danas su Blagovesti, veliki hrišćanski praznik, ali i datum rođenja i upokojenja znamenitog Vranjanca, teologa i filozofa, arhimandrita, sada već svetitelja, Oca Justina Ćelijskog i Vranjskog. Arhimandrit Justin Popović rođen je na Blagovesti presvete Bogorodice, 25. marta po starom, odnosno 7. aprila po novom kalendaru 1894. godine u Vranju, te je na krštenju i dobio ime Blagoje.

Hrišćanski vaspitavan od rođenja, već sa 14 godina počeo je da izučava Jevanđelje. Po završetku četiri razreda osnovne škole u Vranju, obrazovao se u devetorazrednoj beogradskoj bogosloviji Svetog Save, još više uzrastajući u veri uz profesora Nikolaja Velimirovića. Po blagoslovu mitropolita Dimitrija, Blagoje Popović je monaški postrig primio u pravoslavnoj crkvi u Skadru, i to na dan Svetog Vasilija Velikog, na Novu 1916. godinu.

Tada uzima monaško ime Svetog Justina Mučenika i Filosofa. Otac Justin pohađao je bogoslovske studije u Petrogradu, a zatim u Oksfordu, da bi se po završetku rata i studija u Engleskoj, vratio u Srbiju i postao nastavnik Bogoslovije u Sremskim Кarlovcima. Odatle je otišao na Atinski univerzitet gde je uspešno doktorirao. Bio je i urednik časopisa ,,Hrišćanski život’’ koji je pokrenut 1922. u Karlovačkoj Bogosloviji, a već kao professor dogmatike na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu Otac Justin je 1938. godine sa grupom srpskih mislilaca osnovao prvo Srpsko filosofsko društvo.

Učestvovao je i u pisanju Memoranduma Srpske Crkve o stradanju Srba u zloglasnoj NDH. Međutim, po dolasku nove komunističke vlasti u Jugoslaviju, 1945. godine, biva prognan sa Beogradskog Univerziteta, a zatim i uhapšen i zatvoren. Zamalo streljan kao „narodni neprijatelj“, prof. Justin Popović proteran je iz Beograda, lišen svih građanskih prava. Međutim, u proleće 1948. godine, tadašnja igumanija Svetoćelijska, mati Sara, pozvala je Oca Justina u ženski manastir Ćelije kod Valjeva, gde je on ostao da živi praktično u kućnom pritvoru od 27. maja 1948. godine pa sve do smrti 1979.

Posledica takvog progona uticala je i na odnos njegovih Vranjanaca prema njemu. Netrpeljivost je bila toliko izražena da je tadašnja vlast 1964. godine srušila porodičnu kuću Justina Popovića, a on nikada više nije došao u Vranje. Načinjenu mu nepravdu Vranjanci će pokušati da isprave tek 15 godina nakon njegove smrti, kada je na inicijativu intelektualne elite, 1994. godine, postavljen kamen temeljac za obnovu porušene porodične kuće ovog znamenitog Vranjanca, a u gradskom parku u Vranju podignuta i njegova spomen bista.

Danas je u rodnoj kući smešten Svepravoslavni centar ,,Prepodobni Justin Ćelijski i Vranjski“. Celokupan opus Oca Justina obuhvata oko 40 tomova, a od toga je do sada objavljeno na srpskom oko 30, na grčkom 4. Sedam tomova objavljeno je na francuskom jeziku, a jedan na engleskom.

U rukopisima i na trakama ostalo je posle njega još oko 10 većih radova, od čega su skinute i štampane njegove besede. Otac Justin Popović upokojio se u Gospodu na dan svoga rođenja, na Blagovesti 1979. Ispraćen je od mnoštva srpskog sveštenstva i naroda, od većeg broja pravoslavnih Grka, Rusa, Francuza, jer su ga mnogi, a naročito svetogorski monasi još za života smatrali svetiteljem.

Godine 2010. Sveti arhijerejski sinod uveo ga je u kalendar Svetih srpske vascele pravoslavne Saborne crkve, posvetivši mu 14. jun, kada se slavi i Sveti Justin Mučenik i Filosof.

Godine 2019. deo njegovih moštiju prenesen je iz manastira Ćelije u Vranje, u crkvu koja mu je posvećena i koja se nalazi u dvorištu njegove rodne kuće.